Systemy alarmowe – Jak zminimalizować fałszywe alarmy (część 4)

Wszyscy chcielibyśmy, aby było ich jak najmniej. Jednak pracując w branży systemów alarmowych należy wiedzieć, że tzw. fałszywe alarmy są nieodłączoną częścią tego fachu.

Czym są fałszywe alarmy?

Nie ma oficjalnej definicji, ale możemy je określić jako alarmy, które nie odzwierciedlają stanu faktycznego. Na przykład czujka ruchu przekazuje informacje, że jest ruch, a w rzeczywistości ruchu nie ma. Czujka dymu przekazuje informacje, że jest dym, a w rzeczywistości dymu nie ma.

Dlaczego więc te czujki przekazują czasami błędne dane?

Czujki badają zjawiska fizyczne, przy czym te badania i pomiary nigdy nie są idealne. Chcielibyśmy, aby tak było, ale niestety… to tylko elektronika, która w dodatku może się pomylić.

Ruch ciepłego powietrza może „nabrać” czujkę ruchu PIR natomiast para wodna (woda lana na gorącą patelnię) może „nabrać” optyczną czujkę dymu. Głośna muzyka może aktywować czujkę stłuczenia szkła. Duża mgła może przeszkodzić w widzialności wiązki podczerwieni barier zewnętrznych. Przykładów jest więcej i co gorsza, nie zawsze jesteśmy w stanie uniknąć takich sytuacji.

Co można zrobić, aby zminimalizować fałszywe alarmy?

Oprócz takich spraw jak dobór sprawdzonych i dobrej jakości podzespołów (co powinno być oczywiste), podzielimy sobie to zagadnienie na dwa aspekty: sprzętowy i programowy.

Aspekt sprzętowy

To przede wszystkim stosowanie się do wytycznych montażowych zawartych w dokumentacji. Mam tutaj na myśli m.in. wysokość montażu czujki ruchu oraz miejsce, w którym czujka ta zostanie zamontowana.

Producenci niechętnie podają gotowe miejsca, które idealnie się nadają na montaż, ale za to często podają informacje, w jakich miejscach nie należy montować tych urządzeń. Wymienia się m.in. to, aby nie montować czujki ruchu na wprost wentylatora, obok kratki wentylacyjnej, na wprost okna itp.  Wniosek jest następujący: robimy wszystko co możliwe, aby stosować się do zaleceń w dokumentacji dostarczonej od producenta. Życie pokazuje jednak, że nie zawsze jesteśmy w stanie spełnić wszelkie możliwe wymagania, ale należy przynajmniej do tego dążyć.

Często podaje się informacje, że w przypadku pomieszczeń z potencjalnymi „podmuchami” mas powietrza o różnych temperaturach (piec, kominek itp.) lepiej montować czujki ruchu dualne (czyli takie, które najczęściej posiadają dwa tory detekcji: podczerwień i mikrofalę). Zastosowanie takich czujek na pewno przyczynia się do zmniejszenia prawdopodobieństwa wygenerowania fałszywego alarmu. Dzieje się tak, ponieważ tego typu czujka (przy standardowych ustawieniach) wymaga naruszenia obu torów (PIR + MW), aby wygenerować sygnał alarmu.

Regulacja pola widzenia czujki to również bardzo ważny etap – często pomijany. Duża ilość czujek dostępnych na rynku posiada możliwość regulacji pola widzenia, czułości itp. Warto na każdą czujkę przeznaczyć dodatkowych 5 minut i ją wyregulować.

Pomocny przy wyśledzeniu źródła fałszywego alarmu będzie monitoring. Nagrany przez rejestrator obraz z kamer pozwoli na weryfikację, czy przy wywołaniu fałszywego alarmu doszło do innego zdarzenia.

Aspekt programowy

Centrale alarmowe posiadają szereg funkcji, które umożliwiają potwierdzanie autentyczności sytuacji alarmowej. Istnieje możliwości takiej konfiguracji, która wygeneruje alarm dopiero po dwukrotnym wykryciu ruchu przez czujkę (lub kilku czujek). Te wykrycia muszą następować w ściśle określonym czasie (konfigurowalne). Ilość naruszeń (wspomniane 2) również może być regulowana przez instalatora. Takie linie wejściowe nazywa się np. liniami licznikowymi.

Dodatkowo dochodzą tzw. koncepcje alarmów zweryfikowanych i niezweryfikowanych. Centrala wygeneruje alarm nawet przy jednym wykryciu ruchu przez czujkę, ale to zdarzenie będzie posiadało „znacznik” alarmu niezweryfikowanego. Dopiero kolejna czujka wywołująca alarm (w zadanym czasie) utwierdzi centralę, że mamy do czynienia z alarmem zweryfikowanym.

Kolejnym miejscem, w którym można się zatrzymać to tzw. weryfikacja alarmu audio. Niektóre rozwiązania sprzętowe pozwalają na zadzwonienie do centrali alarmowej i podsłuchanie, czy coś się w tym obiekcie dzieje (w budynku zamontowany jest mikrofon). Nie jest to popularne rozwiązanie, ale taka możliwość często występuje. Szczegóły należy tutaj dogadać z instalatorem, bo nie każda centrala posiada takie funkcje.

Podsumowanie

Artykuł miał na celu uświadomić przyszłego posiadacza alarmu (lub początkującego instalatora), że fałszywe alarmy to normalna sprawa. Wybierając system i montując go później z wysoką dbałością o szczegóły, minimalizujemy ryzyko wygenerowania niepożądanego alarmu. Pozostaje tylko życzyć, oby jak najmniej „fałszywek”.

W kolejnej części tej serii przedstawimy wstęp do norm w systemach alarmowych.