Jak skonfigurować moduł GPRS-A do wysyłania SMS?

GPRS-A przedstawiany jest jako uniwersalny moduł monitorujący. Posiada również funkcję realizacji powiadamiania, polegającą na konwersji zdarzeń napływających z centrali. Jakkolwiek to brzmi, w dalszej części wszystko zostanie krok po kroku wyjaśnione. Pokażemy, jak zrealizować powiadamianie przy użyciu GPRS-A oraz centrali INTEGRA. Zapraszam do dalszej części tej lektury.

Krok 1: Jak przygotować centralę INTEGRA do pracy z modułem GPRS-A?

Poniższy zrzut ekranowy pokazuje przykładową konfigurację dla centrali INTEGRA.

Nie bez powodu widoczne jest tylko jedno okno konfiguracyjne. Są to ustawienia dotyczące monitoringu, czyli powiadamiania do agencji ochrony. Konfigurujemy więc monitoring, a nie powiadamianie. Dopiero później w module GPRS-A zachodzi konwersja kodów na zwykłe powiadomienie SMS. Widać, że jest to analogiczna konfiguracja jak wcześniej dla modułów GPRS-T1.

W opcjach Monitoringu zostały zaznaczone/wpisane następujące parametry:

• włączona opcja: Monitorowanie – TELEFON
• format transmisji zmieniony na: Contact ID (wszystkie kody)
• wprowadzono numer telefonu: „1„
• wprowadzono identyfikator dla partycji nr 1 oraz identyfikator systemowy

Co właściwie ustawiliśmy?

Przede wszystkim włączyliśmy mechanizm monitorowania, czyli wysyłania informacji w postaci kodów zdarzeń (opcja „Monitorowanie TELEFON”). Następnie został wybrany format monitorowania CID (Contact ID). Wersja „wszystkie kody” oznacza, że centrala będzie przekazywać kody o wszystkich zdarzeniach (alarmy, awarie, załączenia czuwania, zdarzenia systemowe). Nie wybieramy tutaj konkretnego zdarzenia czy też konkretnej puli zdarzeń. Wszystkie kody to… wszystkie kody. Bez wyjątku.

Kiedy konfigurujemy centralę w taki sposób, musimy jej powiedzieć, pod jaki numer telefonu ma dzwonić i przekazywać te kody. Ja wpisałem telefon „1”. Trochę krótki numer jak na numer telefonu. Ale pamiętajmy, że nasza centrala w rzeczywistości nie będzie dzwonić do agencji a do modułu GPRS-A.

Ostatni parametr to identyfikator partycji. W większości przypadków system będzie oparty na jednej partycji. Wystarczy więc, że tylko dla tej partycji zostanie ustalony tzw. identyfikator. Jest to zestaw 4 znaków szesnastkowych (0-9, A-F). W ramach tych znaków można ustawić łącznie 65536 kombinacji (są to dwa bajty: 0x0000 – 0xFFFF). Zera nie są jednak wskazane. Dla uproszczenia ustawiłem u siebie identyfikator: 1234. Nie musimy się zagłębiać w szczegóły. Dla uproszczenia można przyjąć, że „coś” tam należy wpisać. Tak naprawdę nie ma to większego znaczenia co dokładnie.

Jest jeszcze jeden identyfikator – systemowy. To pole również należy uzupełnić. Może być taki sam jak dla partycji, może być inny. Sprawa indywidualna.

Krok 2: konfiguracja parametrów gsm modułu GPRS-A

Sercem modułu GPRS-A jest… moduł GSM. Zanim włożymy kartę SIM do urządzenia, należy wstępnie skonfigurować parametry takie jak np. kod PIN karty SIM.

Dodatkowo upewniamy się, że opcja SIM jest włączona, tj. moduł jest zdolny do korzystania z karty SIM. Numeru centrum SMS celowo nie wpisuję, ponieważ dzisiaj praktycznie każda karta SIM ma zaprogramowany ten numer w sobie. Jeżeli byłby z tym problem, należy taki numer centrum SMS wprowadzić ręcznie.

W tym przypadku, karta SIM nie ma PINU, więc nie ma potrzeby dokonywać żadnych zmian w tym oknie.

Krok 3: Jak przygotować moduł do pracy w ramach konwertera zdarzeń?

Zakładka „Funkcje” -> „Symulacja stacji”

Właściwa konfiguracja sprowadza się do włączenia opcji „Symulacja stacji” oraz do wybrania właściwego formatu monitorowania, w tym przypadku CID (Contact ID). Ten format jest już fabrycznie wybrany. Dodatkowo, należy wpisać numer telefonu, który moduł będzie symulował. Po stronie centrali wpisałem telefon „1”, więc konsekwentnie w module też należy wpisać ten numer. Parametry „Długość potwierdzenia” warto ustawić wg zaleceń producenta. Tutaj wystarczy z listy wybrać centralę „INTEGRA”, a wspomniany parametr zostanie automatycznie uzupełniony wartością 1000 ms.

Poniższy zrzut przedstawia właściwą konfigurację.

Kolejnym etapem jest podanie numerów telefonów, na które moduł ma dzwonić i wysyłać wiadomości SMS.

Krok 4: Zdefiniowanie numerów telefonów, na które ma być realizowane powiadomienie

W zakładce „Użytkownicy” możemy podać maksymalnie 8 numerów telefonów, na które może być realizowane powiadamianie. Zaznaczenie opcji „Przekaż SMS-a” sprawi, że wszystkie SMSy, które otrzyma moduł (np. smsy informacyjne od operatora, ale także niechciane reklamy) zostaną przekierowane na zaznaczony numer telefonu.

Podany wyżej numer telefonu został wpisany jako numer do powiadamiania. Osobną sprawą jest możliwość zdefiniowania dodatkowych 1024 numerów telefonów, które będą mogły sterować wyjściami poprzez CLIP. Jest to jednak wariant, który poruszymy w innym artykule.

Krok 5: Wybranie kodów CID do realizacji powiadomienia SMS i CLIP

W zakładce „Funkcje -> Konwerter zdarzeń” należy włączyć opcję „Konwerter zdarzeń”. Warto również włączyć opcję „Dodaj do SMS-a szczegóły zdarzenia”. Szczególnie wtedy, kiedy korzystamy z kodów CID. Ta opcja sprawi, że moduł z automatu doklei do naszej treści SMS’a szczegóły dotyczące np. strefy, wejścia czy użytkownika. Np. moduł może dopisać: 003/02, co będzie oznaczać trzecie wejście w drugiej strefie.

Tabela, w której należy wpisać interesujące nas kody składa się 32 wierszy, podzielonych na kilka kolumn:

• Ident. – identyfikator systemu (dla nas jest to 1234, bo tak było ustawione w centrali)
• Format – do wyboru CID, 4/2, SIA
• KOD – numer właściwego kodu
• W/M/U – wejście/moduł/użytkownik (nie ma potrzeby edytowania tego parametru)
• R – określenie, czy mamy do czynienia z początkiem czy z końcem danego zdarzenia
• ZDARZENIE – opis narzucony przez moduł (nie edytujemy)
• Push – określenie rodzaju powiadomienia do aplikacji mobilnej (jeżeli chcemy)
• T1…T8 – numery telefonów do powiadamiania (od 1 do 8) – można wpisać „s”, „c” lub „sc”, czyli sms’y i dzwonienie
• SMS/Wiad. push – treść SMS/push, który moduł wysyła w ramach powiadomienia

Przykładowa tabela z wypełnionymi kodami poniżej (kody CID):

To by było na tyle, jeżeli chodzi o konfigurację modułu GPRS-A dla kodów CID w kontekście konwertera monitoringu.

Skąd wziąć te kody?

Istnieje kilka możliwości nabycia tej wiedzy. Pierwszą, najbardziej dostępną metodą jest przycisk widoczny w kolumnie „ZDARZENIE”. Otwiera się wtedy okno widoczne po lewej stronie. W tym oknie można wyszukać po nazwie zdarzenie, które nas interesuje i odczytać kod tego zdarzenia.

Ale uwaga! Centrala alarmowa może wysłać zupełnie inny kod. Np. kody 400 i 401 dotyczą załączenia czuwania. Który kod powinien wybrać instalator? Ta ściąga tego już nie podpowiada. Należy przetestować i się przekonać. Przy okazji, kod 409 to też załączenie czuwania, ale z wejść (czyli np. z pilotów).

Drugim sposobem na zdobycie kodów są po prostu testy. Wywołujemy zdarzenie w centrali i obserwujemy jaki kod zdarzenia centrala wysyła. To może być jednak czasochłonne, dlatego przygotowaliśmy małą ściągę. W tym opracowaniu znajdują się najczęściej używane kody, które są używane przez instalatorów.

Istnieje jeszcze kilka innych metod na pozyskanie listy kodów CID, ale to już pozostawiam jako temat otwarty. W planach mamy napisanie kolejnych pozycji, które będą traktować o module GPRS-A. Docelowo powstaną artykuły dotyczące zdalnego sterowania wyjściami, w tym sterowanie CLIP z 1024 numerów telefonów. Dodatkowo, serwer SATEL w modułach GPRS-A oraz obsługa z aplikacji mobilnej. Jeżeli pojawią się pomysły, to również pokażemy namiastkę możliwości IoT w tych modułach. Jak zawsze, czekamy również na Wasze propozycje.